Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Μελέτη ερευνητών...



Μελέτη που έκαναν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας Σαν Ντιέγκο, και δημοσίευσαν οι Τάιμς Λονδίνου και η Τέλεγκραφ εκτιμά ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος κατακλύζεται από πληροφορίες που αντιστοιχούν σε 34 GB (gigabytes), ποσότητα που μπορεί να υπερφορτώσει ένα φορητό υπολογιστή σε μια εβδομάδα.
Οι πληροφορίες έρχονται μέσω κινητών, διαδικτύου, ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τηλεόρασης, ραδιόφωνου, εφημερίδων, βιβλίων κλπ και αναλογούν σε 100.500 λέξεις το δωδεκάωρο ή 23 λέξεις ανά δευτερόλεπτο.
Βέβαια δεν επεξεργαζόμαστε όλον αυτόν τον όγκο πληροφοριών αλλά σίγουρα αποτελούν ανασταλτικό παράγοντα ώστε να υπάρξει συλλογισμός και βαθύτερη σκέψη.

Εκδρομές λοιπόν στη μητέρα φύση....για να ξεμπλοκάρουμε το μυαλό μας.

Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2009

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.


Χριστουγεννιάτικες ευχές σας στέλνω μαθητές μου,
σε σας που αγαπώ πολύ και είστε στην καρδιά μου.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ-ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ-ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ.



ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ,ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ.ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΔΙΝΕΙΣ ΓΕΜΙΖΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ.ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΡΜΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ,ΓΕΜΙΖΕΙ Η ΖΩΗ ΣΟΥ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.....

Merry Christmas

Δώρα γι αυτούς που αγαπάμε....Χριστούγεννα...


Δώρο: οτιδήποτε δίνεται εκούσια χωρίς την απαίτηση ανταλλάγματος , οτιδήποτε χαρίζετε από ένα πρόσωπο σε άλλο ως ένδειξη φιλίας, εύνοιας ή τιμής με συγκεκριμένη αφορμή (Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας).

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ



















ΚΕΝΤΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ




ΤΙΤΛΟΣ :
ΤΟ ΔΑΣΟΣ - ΤΟ ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ
ΥΜΗΤΤΟΣ
Το όνομά του είναι πανάρχαιο και ανήκει στην ειδική κατηγορία αρχαίων τοπωνυμίων, τα οποία έχουν καταλήξεις σε -σσός και -ττός και που, ανάλογα τον μελετητή, ονομάζονται «προελληνικά» ή «πελασγικά». Άλλα παρόμοια αρχαία τοπωνύμια στην Αττική είναι τα Λυκαβηττός, Αρδηττός, Σφηττός, Γαργηττός, Βριλησσός, Κηφισσός κ.α.
Ο Υμηττός και ιδιαίτερα το βορειοανατολικό τμήμα του λέγεται και «Τρελός». Στην παλιά Αθήνα μάλιστα έλεγαν ότι «στην Αθήνα ο ήλιος ανατέλλει από τον Τρελό και δύει στο Δαφνί» (όπου το τρελοκομείο).
Η υψηλότερη κορυφή του είναι 1026 μέτρα και οι διαστάσεις του είναι: μέγιστο μήκος 20 χιλιόμετρα, μέγιστο πλάτος 5 χλμ και περίμετρος 65 χλμ. Η ανατολική του πλευρά προς τα Μεσόγεια είναι απότομη κι έχει δύο μεγάλα ρέματα. Η δυτική πλευρά προς την Αθήνα είναι το ίδιο απότομη με αρκετές απότομες ρεματιές.
Ο Υμηττός δεν έχει πολλές πηγές, λόγω της σύνθεσης και της διάταξης των πετρωμάτων του. Όπου υπάρχουν, όμως και κυρίως στους δυτικούς πρόποδες, έχουν ιδρυθεί μοναστήρια στην περίοδο του Βυζαντίου. Οι πηγές Καλοπούλα (αρχ. Κυλλού Πήρα) και Μονής Καισαριανής θεωρούνται οι πηγές του Ιλισσού. Με τις πρόσφατες γεωλογικές έρευνες (λόγω της κατασκευής του μετρό) έχει διευκρινιστεί ότι ο ποταμός Ηριδανός, που περνάει υπογείως από το κέντρο της Αθήνας, δεν έχει την πηγή του στον Υμηττό αλλά στον Λυκαβηττό.
Στον Υμηττό είναι και το ωραιότερο από άποψη εξωτερικού διάκοσμου σπήλαιο της Αττικής. Ονομάζεται «Κουτούκι». Η πρώτη κατάβαση σ' αυτό πραγματοποιήθηκε το 1928. Έχει αξιοποιηθεί τουριστικά και ανήκει στον ΕΟΤ. Η πρόσβαση γίνεται από την Παιανία από ασφαλτοστρωμένο δρόμο 3,5 χλμ.
Ήδη από την κλασική αρχαιότητα ο Υμηττός δεν ήταν δασωμένος, όπως η Πεντέλη και η Πάρνηθα. Την βλάστησή του αποτελούσαν θάμνοι και φρύγανα. Οι αρχαίοι έβγαζαν περίφημο μέλι γι' αυτό και ο Υμηττός χαρακτηριζόταν ως ευβότανος και μελισσόβοτος. Είναι πιθανό (και λογικό) στην προϊστορική εποχή ο Υμηττός να είχε δάση. Επειδή όμως είχε κοντά του πολλούς οικισμούς και ιδιαίτερα την Αθήνα, φαίνεται ότι ξυλεύτηκε εντατικά από πολύ νωρίς. Ξύλευση, αυταναφλέξεις και εμπρησμοί των δασών σε συνδυασμό με την διάβρωση και την φτωχή υδρολογία του είχαν σαν αποτέλεσμα τα εδάφη του Υμηττού να γίνουν αβαθή, ξηρά και βραχώδη και να καλυφθούν από την μεσογειακή μακία. Ο Πλάτωνας περιγράφει πολύ παραστατικά στον Τίμαιο πως η Αττική από καταπράσινος παράδεισος κατάντησε να μοιάζει με σκελετό.
Τα φυσικά δάση με πεύκα (χαλέπιο και τραχεία) είναι ελάχιστα στον Υμηττό και στην πραγματικότητα αποτελούν συστάδες. Τα πεύκα που βλέπουμε, κυρίως στην πλευρά προς το Λεκανοπέδιο, προέρχονται από αναδασώσεις. Γενικά για την χλωρίδα του Υμηττού έχουν καταγραφεί 654 είδη (taxa) με ευρύτατη φυσική κάλυψη από θάμνους πουρνάρια, αγριελιές, κουτσουπιές, χαρουπιές. σχίνους, κουμαριές, μυρτιές, φιλίκια, αγριελιές, φρύγανα (θυμάρια, ασπάλαθους) και αγριολούλουδα (3 ενδημικά).
Η πανίδα του Υμηττού περιλαμβάνει αλεπούδες, λαγούς, ασβούς, νυφίτσες, σκαντζόχοιρους, αρουραίους, πετροκούναβα και πάνω από 100 είδη πουλιών, τα οποία φωλιάζουν ή είναι εποχιακοί επισκέπτες. Πολλές φορές μου έχουν πεταχτεί μέσα από τους θάμνους πέρδικες στην περιοχή πάνω από την Μονή Αστερίου.
Ξεχωριστή παρουσία στον Υμηττό είναι αυτή της Φιλοδασικής Ένωσης Αθηνών, η οποία αναμόρφωσε πλήρως μία έκταση 6.400 στρεμμάτων που είχε ερημώσει από τα λατομεία, τις πυρκαγιές και την ξύλευση στην Κατοχή. Με κέντρο την αναστυλωμένη Μονή Καισαριανής η περιοχή αυτή έχει χαρακτηριστεί Αισθητικό Δάσος με νομοθετική ρύθμιση.
Σήμερα ο Υμηττός αποτελεί αντικείμενο μιας πολύ επιθετικής οικιστικής εξάπλωσης, με πρωταγωνιστές τους καταπατητές, τους συνεταιρισμούς, την Εκκλησία και τους δήμους. Ταυτόχρονα αποτελεί θύμα των κάθε λογής «Ελληναράδων» που τον γεμίζουν ανεξέλεγκτα με σκουπίδια και μπάζα, προσάναμμα για μεγάλες πυρκαγιές όπως αποδείχτηκε με την πρόσφατη φωτιά.