Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008
ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ
ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ
Οι Δέκα Εντολές, ο "Δεκάλογος", είναι ένας κατάλογος δέκα ηθικών εντολών, οι οποίες, σύμφωνα με τη Βίβλο, υπαγορεύτηκαν στον Μωυσή από τον Θεό στο όρος Σινά και του δόθηκαν χαραγμένες σε δύο πέτρινες πλάκες. Οι εντολές αυτές αποτέλεσαν τη βάση ενός ολόκληρου κώδικα ηθικής και θρησκείας, πολιτικής και κοινωνικής οργάνωσης.
1. Εγώ ειμί ο Κύριος ο Θεός σου, όστις εξήγαγόν σε εξ οίκου δουλείας, ουκ έσονταί σοι Θεοί έτεροι πλην εμού (Eξ. κ' 2-3).
2. Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης, ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς (Eξ. κ' 4-5).
3. Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω (Eξ. κ' 7).
4. Μνήσθητι την ημέραν του Σαββάτου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου (Eξ. κ' 8-10).
5. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης (Eξ. κ' 12).
6. Ου φονεύσεις (Eξ. κ' 13).
7. Ου μοιχεύσεις (Eξ. κ' 14).
8. Ου κλέψεις (Eξ. κ' 15).
9. Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή (Eξ. κ' 16).
10. Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί (Eξ. κ' 17).
2. Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υπό κάτω της γης, ου προσκυνήσεις αυτοίς ουδέ μη λατρεύσεις αυτοίς (Eξ. κ' 4-5).
3. Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω (Eξ. κ' 7).
4. Μνήσθητι την ημέραν του Σαββάτου αγιάζειν αυτήν, εξ ημέρας εργά και ποιήσεις πάντα τα έργα σου, τη δε εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου (Eξ. κ' 8-10).
5. Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης (Eξ. κ' 12).
6. Ου φονεύσεις (Eξ. κ' 13).
7. Ου μοιχεύσεις (Eξ. κ' 14).
8. Ου κλέψεις (Eξ. κ' 15).
9. Ου ψευδομαρτυρήσεις κατά του πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδή (Eξ. κ' 16).
10. Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί (Eξ. κ' 17).
Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008
Σήμερα θέατρο.
Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα.
του Ευγένιου Ο' ΝήλΜια οικογένεια ιρλανδικής καταγωγής. Μια μέρα της ζωής τους. Τέσσερις άνθρωποι εγκλωβισμένοι στο παρελθόν που γίνεται μέλλον. Τέσσερα πληγωμένα αγρίμια, επιτίθενται το ένα στο άλλο, πληγώνουν, και μετά αποσύρουν την επίθεση. Θυμούνται ότι στη πραγματικότητα αγαπιούνται, ότι δε θέλαν να πληγώσουν, αλλά ξανά και ξανά, η αγάπη τους για τα άλλα μέλη της οικογένειας δεν είναι αρκετή να τους συγκρατήσει από την επίθεση. Χτυπάνε ξανά και ξανά, με τα ίδια μαχαίρια, με τις ίδιες ιστορίες, ελλείψη άλλων οπλων, ανασύρουν ξανά και ξανά τα ίδια και χτυπάνε αλύπητα. Αρνούμενοι να παραδεχτούν τη δικιά τους αδυναμία προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο αλλού. Όχι, ψέματα, δεν αρνούνται να δουν τη δική τους αδυναμία. Τη γνωρίζουν πολύ πολύ καλά. Προσπαθούν να πείσουν, τον εαυτό τους προτίστως, ότι κάποιος άλλος φταίει."Δε φταίει αυτός, η ζωή τον έκανε έτσι. Που σου φέρνει το άλλο και μέχρι να καταλάβεις και πριν προλάβεις να αντισταθείς, σου έχει φέρει και άλλο, κι άλλο, μέχρι που όλα αυτά τα άλλα έχουν μπει ανάμεσα σου και σε αυτό που πραγματικά ήθελες"Και η μάνα ενδόμυχα ξέρει τι έχει ανάγκη, να ξαναβρεί τη πίστη της, αλλά αδύναμοι όλοι τους να υπερβούν το παρελθόν, να βρουν τη "θέληση" για την ευθύνη της ζωής, να πιστέψουν ότι μπορούν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και όχι να είναι έρμαια της. Καθένας τους κολλημένος σε μια βολική δικαιολογία, συνεχίζουν απελπισμένα να χτυπούν."Για να μην είμαι εγώ το μόνο πτώμα μέσα σε αυτό το σπίτι"Πραγματικά, μια μεγάλη μέρα μέσα σε ένα απόλυτο σκοτάδι. Φωτισμένη μόνο για όσο διήρκησε και καταδικασμένη να χαθεί και αυτή μέσα στο πυκτό σκοτάδι της ζωής.
του Ευγένιου Ο' ΝήλΜια οικογένεια ιρλανδικής καταγωγής. Μια μέρα της ζωής τους. Τέσσερις άνθρωποι εγκλωβισμένοι στο παρελθόν που γίνεται μέλλον. Τέσσερα πληγωμένα αγρίμια, επιτίθενται το ένα στο άλλο, πληγώνουν, και μετά αποσύρουν την επίθεση. Θυμούνται ότι στη πραγματικότητα αγαπιούνται, ότι δε θέλαν να πληγώσουν, αλλά ξανά και ξανά, η αγάπη τους για τα άλλα μέλη της οικογένειας δεν είναι αρκετή να τους συγκρατήσει από την επίθεση. Χτυπάνε ξανά και ξανά, με τα ίδια μαχαίρια, με τις ίδιες ιστορίες, ελλείψη άλλων οπλων, ανασύρουν ξανά και ξανά τα ίδια και χτυπάνε αλύπητα. Αρνούμενοι να παραδεχτούν τη δικιά τους αδυναμία προσπαθούν να ρίξουν το φταίξιμο αλλού. Όχι, ψέματα, δεν αρνούνται να δουν τη δική τους αδυναμία. Τη γνωρίζουν πολύ πολύ καλά. Προσπαθούν να πείσουν, τον εαυτό τους προτίστως, ότι κάποιος άλλος φταίει."Δε φταίει αυτός, η ζωή τον έκανε έτσι. Που σου φέρνει το άλλο και μέχρι να καταλάβεις και πριν προλάβεις να αντισταθείς, σου έχει φέρει και άλλο, κι άλλο, μέχρι που όλα αυτά τα άλλα έχουν μπει ανάμεσα σου και σε αυτό που πραγματικά ήθελες"Και η μάνα ενδόμυχα ξέρει τι έχει ανάγκη, να ξαναβρεί τη πίστη της, αλλά αδύναμοι όλοι τους να υπερβούν το παρελθόν, να βρουν τη "θέληση" για την ευθύνη της ζωής, να πιστέψουν ότι μπορούν να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και όχι να είναι έρμαια της. Καθένας τους κολλημένος σε μια βολική δικαιολογία, συνεχίζουν απελπισμένα να χτυπούν."Για να μην είμαι εγώ το μόνο πτώμα μέσα σε αυτό το σπίτι"Πραγματικά, μια μεγάλη μέρα μέσα σε ένα απόλυτο σκοτάδι. Φωτισμένη μόνο για όσο διήρκησε και καταδικασμένη να χαθεί και αυτή μέσα στο πυκτό σκοτάδι της ζωής.
Σκηνοθεσία: Αντώνης ΑντύπαςΠαίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Καταλειφός, Ράνια Οικονομίδου, Αλκης Κούρκουλος, Κώστας Βασαρδάνης, Σοφία Καλεμκερίδου.
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)