Πήξη

Η μετατροπή ενός υγρού σε στερεό (στερεοποίηση). Είναι φαινόμενο αντίθετο της τήξης, αλλά κάτω από την ίδια εξωτερική πίεση η θερμοκρασία της π. είναι η ίδια με τη θερμοκρασία της τήξης. Η θερμοκρασία αυτή, όταν η εξωτερική πίεση είναι η κανονική ατμοσφαιρική, ονομάζεται σημείο πήξης των σωμάτων και αποτελεί μία από τις φυσικές σταθερές που χαρακτηρίζουν ένα καθαρό σώμα. Η θερμοκρασία πήξης του σώματος διατηρείται κατά τη διάρκεια της μεταβολής της κατάστασης και αρχίζει να κατέρχεται προοδευτικά μόνο μετά την πλήρη π. του σώματος. Κατά την π. το σώμα αποβάλλει όλη τη θερμότητα που προσέλαβε όταν υπέστη αντίστροφη μεταβολή. Κατά την π, επέρχεται μεταβολή του όγκου των σωμάτων. Γενικά επέρχεται ελάττωση του όγκου των σωμάτων, εκτός από το νερό, το οποίο κατά την π. υφίσταται αύξηση του όγκου του. Το γεγονός αυτό έχει μεγάλη σημασία για την οικονομία της φύσης, γιατί το χειμώνα που τα επιφανειακά στρώματα των ωκεανών και των λιμνών των πολικών περιοχών παγώνουν, ο πάγος ως ελαφρότερος επιπλέει και έτσι μπορεί να λιώσει με μικρή αύξηση της θερμοκρασίας.
Είναι δυνατό ένα καθαρό υγρό που ψύχεται βαθμιαία να περάσει τη θερμοκρασία πήξης του και να μην αρχίσει η π. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται υστέρηση πήξης. Στην κατάσταση όμως αυτή η παραμικρή διατάραξη του υγρού μπορεί να προκαλέσει τη στερεοποίησή του. Το σημείο π. μερικών σωμάτων μπορεί να κατεβεί με την προσθήκη ορισμένων υγρών, τα οποία εμποδίζουν την π. και ονομάζονται αντιπηκτικά υγρά. Τα αντιπηκτικά χρησιμοποιούνται στους κινητήρες των αυτοκινήτων και των αεροπλάνων, για να εμποδίζουν την π. του νερού το χειμώνα. Τέτοια υγρά είναι η γλυκόλη, η αιθυλική αλκοόλη κ.ά. Τα διάφορα διαλύματα έχουν θερμοκρασία των σωμάτων από τα οποία σχηματίζονται. Γενικά η θερμοκρασία πήξης αραιών διαλυμάτων είναι κατώτερη από τη θερμοκρασία πήξης του διαλυτικού μέσου.

ΠΗΓΗ:LivePedia.gr